Liever niet in mijn achtertuin

Ik ontving deze week een reactie op het artikel, waarin ik u vertelde dat de daling van de uraniumprijs na Fukushima gebaseerd is op dom sentiment. De betreffende lezer heeft het artikel blijkbaar niet goed gelezen. Hij dacht dat ik bedoelde dat tegen kernenergie zijn gebaseerd is op dom sentiment.

Ik kan eerlijk gezegd niet goed bepalen of ik voor of tegen kernenergie ben. Feit is dat alternatieve energie nog niet de rol van gewone energie kan overnemen. Ik las verder dat het winnen van steenkool en petroleum wereldwijd veel meer doden veroorzaakt dan uranium. En dat het gebruik ervan veel meer ziekte veroorzaakt, zoals astma. Ik wil zelf ook absoluut geen kerncentrale in mijn achtertuin, maar na het nodige leeswerk ben ik wel genuanceerder gaan denken over kernenergie.

Persoonlijke of politieke voorkeuren opzij zetten
Als we gaan beleggen, dan is het echter verstandig om onze persoonlijke voorkeuren of politieke mening opzij te zetten. En om vooral naar de feiten te kijken. Feit is dat de koers van een financieel ijzersterke uraniumproducent met maar liefst 60% daalde na Fukushima. Als je niet verder zou kijken, dan zou je inderdaad denken dat geen land ter wereld meer interesse heeft in kernenergie.

De feiten spreken voor zich
Het simpele feit dat de meeste grote landen gewoon doorgaan met investeren in kernenergie en dat het aantal kerncentrales wereldwijd gewoon blijft stijgen, is voor mij het bewijs dat die koersdaling gebaseerd is op dom sentiment. Dat beleggers massaal hun aandelen hebben verkocht, zonder daarbij naar de feiten te kijken. Dát is wat mij betreft dom sentiment! Ik las gisteren nog dat er vandaag wereldwijd zelfs 12 kerncentrales meer in gebruik zijn dan op de dag voor Fukushima.